Το άρθρο δημοσιεύτηκε την Κυριακή, 25 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος
Ενδεχομένως να μοιάζει κόντρα ο τίτλος με το πνεύμα των εορταστικών ημερών που διανύουμε. Παρόλο που θα θέλαμε ιδανικά να κυριαρχούσε παντού η αγάπη, η χαρά και όλα αυτά τα συναισθήματα που… μας υπενθυμίζουν την ύπαρξή τους τις ημέρες των Χριστουγέννων, τα γεγονότα πολλές φορές προσπερνούν επιδεικτικά τις επιθυμίες μας.
Οι πρόσφατες τραγωδίες στην Ευρώπη ενισχύουν ένα κλίμα ανασφάλειας που έχει μπαστακωθεί εδώ και χρόνια στη γηραιά ήπειρο. Η οικονομική κρίση, η αδυναμία της ενωμένης Ευρώπης να παραμείνει ενωμένη στα δύσκολα, η αγανάκτηση των αδικημένων, η κυνικότητα των βολεμένων, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να νιώσεις ασφαλής, γέρνοντας στην αγκαλιά της μεγάλης οικογένειας.
Τα τρομοκρατικά χτυπήματα σε πόλεις, όπως το Βερολίνο ή το Παρίσι, δείχνουν τις διαστάσεις ενός επικίνδυνου φαινομένου, που ειρωνεύεται κάθε προσπάθεια πρόληψης, πρόβλεψης ή αντιμετώπισης. Και κάνουν την ανασφάλεια να μοιάζει να είναι το πιο ασφαλές συναίσθημα της εποχής που ζούμε.
Κι αν τα χτυπήματα αυτά «απασχολούν σποραδικά» την καθημερινότητά μας, υπάρχουν και τα «χτυπήματα» του κράτους, που αποτελούν την ίδια την καθημερινότητά μας. Η αδυναμία του να νιώσεις ασφαλής μέσα σε ένα συνεχώς μεταλλασσόμενο διεθνές περιβάλλον, είναι σε κάποιο βαθμό φυσιολογική και, ενδεχομένως, να μην εξαρτάται από τις δικές σου παρεμβάσεις, προτροπές ή επιλογές. Η αδυναμία, όμως, να νιώσεις έστω και σχετικά ασφαλής στο δικό σου περιβάλλον μοιάζει αφύσικη, ενώ παράλληλα κουβαλά μαζί της και την ενοχή του «κάτι δεν κάνω καλά»…
Το ότι δουλεύεις νυχθημερόν και ίσα που τα βγάζεις πέρα, είναι τρομοκρατία. Το ότι θες να δουλεύεις νυχθημερόν, γιατί είσαι σε μια παραγωγική ηλικία, γεμάτος όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά δεν μπορείς, είναι τρομοκρατία. Όταν διαθέτεις το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων σου σε φόρους, για να πάρεις ως αντάλλαγμα ένα προβληματικό σύστημα Υγείας, ελλιπή Παιδεία, υπέρμετρη γραφειοκρατία, διαφθορά και όλα τα συναφή, είναι τρομοκρατία. Όταν φοβάσαι να δημιουργήσεις, δεν τολμάς να σχεδιάσεις, δεν μπορείς να επιλέξεις, είναι τρομοκρατία.
Όντως κάτι δεν κάνουμε καλά. Γιατί, όταν μπορούμε να επιλέξουμε, δεν το κάνουμε αξιοκρατικά και με γνώμονα τη λογική, αλλά με άλλα κριτήρια, που ενδεχομένως να μας «βολεύουν» τη δεδομένη στιγμή. Μόνο που ένα πιο ασφαλές παρόν και μέλλον δεν μπορούν να χτιστούν με τέτοιου είδους κριτήρια.
Ίσως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς προσωπικά για το θέμα της διεθνούς τρομοκρατίας. Μπορούμε, όμως, να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε τους εσωτερικούς φόβους και κινδύνους. Κάνοντας σωστές επιλογές, διεκδικώντας την ασφάλεια που δικαιούμαστε, αναζητώντας τους ικανούς που θα μας πάνε ένα βήμα μπροστά απ’ ό,τι μας τρομάζει…
Καλά και ασφαλή Χριστούγεννα σε όλους!