Είναι εμπρησμοί, ανθρώπινο λάθος ή αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης; Φταίνε οι προηγούμενες κυβερνήσεις που άφησαν τη δασική πολιτική στην τύχη της, η νυν κυβέρνηση ή οι επόμενες; Είναι Έλληνες ή αλλοδαποί, “ξένοι” τα θύματα της πυρκαγιάς; Φταίει ο αέρας, η υποστελέχωση, ο κακός συντονισμός, τα ξένα συμφέροντα ή η κακή μας τύχη;
Δεν είναι ώρα ούτε για ρητορικά ερωτήματα, ούτε για ρητορική μίσους, ούτε για αέναες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις που, αποδεδειγμένα, δεν οδηγούν πουθενά. Το βλέπουμε, άλλωστε, εδώ και δεκαετίες. Το μπαλάκι των ευθυνών σε μεγάλες ή μικρές κρίσεις πάει πέρα-δώθε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, και ποτέ δεν καταλήγει πουθενά.
Ήρθε η ώρα να ωριμάσουμε, να δούμε αλλιώς τα πράγματα, να αφήσουμε πίσω τον κακό μας εαυτό. Και αυτό θα γίνει, αν επανασυσταθεί το κράτος, όπως δεσμεύτηκε ο Πρωθυπουργός, γεγονός που σταδιακά θα συμβάλει και στην “επανασύσταση” νοοτροπιών και αντιλήψεων.
Είναι ανεπίτρεπτο, εν έτει 2023, να γινόμαστε μαλλιά κουβάρια στα social media για το ποιος φταίει, να γράφονται τα χίλια μύρια για δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους, άθεους, θεοσεβούμενους και δεν συμμαζεύεται, ενώ την ίδια ώρα καίγεται η χώρα. Την ίδια ώρα, άνθρωποι προσπαθούν να σώσουν τις ζωές και το βιός τους, ενώ πυροσβέστες, εθελοντές κ.ά. δίνουν μάχες για να περιορίσουν το κακό.
Δεν πρέπει να ανέχεται κανείς συζητήσεις που κατηγοριοποιούν συνανθρώπους μας ανάλογα με το χρώμα, το φύλο, την καταγωγή τους ή απλά τους αποκαλούν “κομμάτια”, ενισχύοντας μια ρητορική μίσους που μας προσβάλλει ως χώρα και ως έθνος με μια, κατά τα άλλα, λαμπρή ιστορία.
Αυτή η ιστορία, την οποία επικαλούμαστε τόσες φορές για να φανούμε ανώτεροι όλων, δεν συντηρείται με συμπλεγματικές συμπεριφορές, αναχρονιστικές αντιλήψεις και συνεχή αποποίηση ευθυνών.
Φταίμε και, μάλιστα, φταίμε πολύ, και για πολλά. Αυτό το νέο κράτος που ευαγγελίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να είναι νέο σε όλα του. Αφήνοντας πίσω τον κακό εαυτό μας και τις ανώφελες αναζητήσεις παρελθοντικών ευθυνών, θα πρέπει να απαλλαγούμε από βαρίδια, να οργανωθούμε, να υλοποιήσουμε, να πάμε μπροστά.
Να στοχεύσουμε στην πρόληψη, να δούμε από την αρχή τις πολιτικές για το περιβάλλον, την παιδεία, την υγεία, τη δημόσια διοίκηση, τις μεταφορές και ό,τι άλλο “χωλαίνει”, δυσλειτουργεί, μας θέτει σε κίνδυνο, μας κρατά πίσω.
Δεν θέλουμε ανάληψη ευθυνών για λάθη του παρελθόντος, αλλά κάποιον να αναλάβει υπεύθυνα το μέλλον μας.
Του Θεόδουλου Παπαβασιλείου
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος