Το… γουίντεξ της Υγείας

Παρακολουθώντας τις κινήσεις του υπουργείου Υγείας τα τελευταία χρόνια, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η ταινία «Γάμος αλά ελληνικά» και ο πατέρας της πρωταγωνίστριας, ο οποίος, σε όποιο πρόβλημα παρουσιαζόταν, έριχνε γουίντεξ! Ήταν η ιδανική λύση για την ακμή, για τις πληγές, για τους πονοκεφάλους, για τις αϋπνίες, για τα πάντα όλα. Ένα απλό ψέκασμα έδινε τη λύση σε κάθε πρόβλημα.

Κάπως έτσι λειτουργεί και η κυβέρνηση στο κομμάτι της πολιτικής που ακολουθεί για την υγεία. Όποιο πρόβλημα προκύψει, έχει το… γουίντεξ της και καθάρισε! Κι αυτό δεν είναι άλλο από το φάρμακο.

Αν οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων δεν πάνε καλά, θα μειώσουμε τις τιμές στα φάρμακα. Αν μας τραβήξει το αυτί η τρόικα για μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν, όπως για παράδειγμα το Σύστημα Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας, τότε θα αυξήσουμε το rebate και το clawback στα φάρμακα. Αν ο Ερμής είναι ανάδρομος κι έχουν πέσει ακεφιές στο υπουργείο, τότε θα περάσουμε στα μουλωχτά μια τροπολογία για το φάρμακο και όλα θα μοιάζουν πιο όμορφα από ποτέ.

Η κυβέρνηση βρήκε την υγειά της, γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού της, πιστεύει πως κανείς δεν πρόκειται να την κατηγορήσει που τα βάζει με τους «κακούς φαρμακοβιομήχανους». Έτσι, όπου τα βρει σκούρα, για να καλύψει τις αδυναμίες ή την αδράνειά της, καταφεύγει στα γνώριμα λημέρια. Δεν μπαίνει όμως σε ένα δεύτερο επίπεδο σκέψης, που θα τη βοηθήσει να αντιληφθεί πως, με πρόχειρες και χωρίς στρατηγική αποφάσεις, δεν πλήττει μόνο τους «άλλους» αλλά και τους χιλιάδες εργαζόμενους στη φαρμακοβιομηχανία και τα εκατομμύρια των ασθενών που λαμβάνουν τα «προϊόντα» τους.

Πριν από λίγες ημέρες και χωρίς να προηγηθεί καμία συζήτηση με τους εμπλεκόμενους φορείς, το υπουργείο Υγείας κατέθεσε τροπολογία με την οποία επιβάλλει επιπλέον «χαράτσι» 25% στα νέα καινοτόμα φάρμακα και μάλιστα με αναδρομική ισχύ από 1 Ιανουαρίου 2017. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι σε προηγούμενες συζητήσεις με τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, το υπουργείο δεσμεύτηκε να μην προχωρήσει σε αιφνιδιαστικά μέτρα, χωρίς να προηγηθούν συνομιλίες και να αναζητηθούν, όπου κρίνεται απαραίτητο και δυνατόν, εναλλακτικές λύσεις.

Με την κίνηση αυτή τίθεται σε κίνδυνο η κυκλοφορία αρκετών νέων φαρμάκων, τα οποία θα καταστούν ασύμφορα για τις επιχειρήσεις, με ενδεχόμενο ακόμη και την απόσυρσή τους. Αυτό θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στους ασθενείς που λαμβάνουν τα φάρμακα αυτά, αλλά και σε όλους αυτούς που αναμένουν με ελπίδα την κυκλοφορία νέων, καινοτόμων σκευασμάτων στην ελληνική αγορά.

Κι όλα αυτά, γιατί υπάρχει έλλειψη θέλησης και πρόθεσης για συνεργασία της κυβέρνησης με τους «άλλους», γιατί υπάρχει αδυναμία σχεδιασμού και υλοποίησης μιας υγιούς στρατηγικής για την υγεία, γιατί στο κάτω-κάτω πάντα υπάρχει το… γουίντεξ. Γιατί να ζοριζόμαστε;

Γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου