Ο «καύσωνας» της Υγείας

«Η πιο σημαντική, ανακουφιστική παρέμβαση στον χώρο της Υγείας είναι αδιαμφισβήτητα η καθολική ιατροφαρμακευτική κάλυψη των πολιτών και η ενδυνάμωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας», τόνισε για μία ακόμη φορά ο κ. Ξανθός κατά το πρόσφατο συνέδριο του Economist, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει πως την… ανακούφιση αυτή την προσφέρουν οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ και οι «αιώνιοι εχθροί» του Υπουργείου, οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις. Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός πως η καθολική κάλυψη των πολιτών είναι μεγάλης σημασίας, ωστόσο, όταν γίνεται ανοργάνωτα και χάριν της ανάγκης για προβολή κοινωνικού έργου και προσώπου, τότε δεν είναι «ανακουφιστική» για όλους. Σύμφωνα με στοιχεία της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας (1η ΥΠΕ), η δαπάνη για ανασφάλιστους ασθενείς και ασθενείς με βιβλιάριο οικονομικής αδυναμίας στα νοσοκομεία της Αττικής, αυξήθηκε κατά 37,76% την περίοδο 2013-2016. Κι αυτό είναι ένα παράδειγμα. Παράλληλα, τεράστια είναι και η αύξηση των ασφαλισμένων πολιτών που, λόγω των δύσκολων οικονομικών συγκυριών, επιλέγουν το δημόσιο σύστημα υγείας, ενώ παλιότερα δεν υπήρχε καν στις επιλογές τους. Αν συνδυάσουμε τα παραπάνω γεγονότα και αριθμούς με τους «πετσοκομμένους» προϋπολογισμούς των νοσοκομείων, τις ελάχιστες προσλήψεις των τελευταίων ετών σε σχέση με τις αποχωρήσεις και τις προβληματικές δομές του ΕΣΥ, θα καταλάβουμε πως υπάρχει θέμα…

Τις τελευταίες ημέρες και με αφορμή τον μεγάλο καύσωνα, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία εξέδιδαν συνεχώς ανακοινώσεις για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία όλης της χώρας. Ο ανύπαρκτος, χαλασμένος ή κακώς συντηρημένος κλιματισμός δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στους «στοιβαγμένους» σε ράντζα και διαδρόμους ασθενείς. Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, στο Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» Αθηνών η κατάσταση ήταν αφόρητη έξω από τα εργαστήρια και τον Αξονικό. «Περιμένουν καρότσια ή φορεία με ασθενείς που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας πάνω από δύο ώρες, λουσμένοι στον ιδρώτα», περιγράφουν χαρακτηριστικά. Στο Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» Θεσσαλονίκης, 22 κλιματιστικά μηχανήματα είναι χαλασμένα, ενώ δεν διαθέτουν κλιματισμό θάλαμοι ασθενών με μεσογειακή αναιμία, στην πνευμονολογική και άλλες κλινικές. Αυτά είναι μόνο μερικά περιστατικά από τα δεκάδες που περιγράφουν και αφορούν τις δημόσιες δομές όλης της χώρας.

Ακόμη και τα μισά να ισχύουν από αυτά, δεχόμενοι τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης περί υπερβολών της συνδικαλιστικής αντιπολίτευσης, και πάλι το πρόβλημα υπάρχει και είναι μεγάλο. Μια απλή «βόλτα» να κάνεις σε νοσοκομείο εν ώρα εφημερίας και όχι μόνο, θα διαπιστώσεις τα σοβαρά προβλήματα και τις ελλείψεις που υπάρχουν. Ράντζα, κλινικές κλειστές, μηχανήματα εκτός λειτουργίας και ένα προσωπικό να τρέχει αλαφιασμένο για να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί.

Σημασία δεν έχει να παρέχεις σε όλους ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σημασία έχει να παρέχεις σε όλους ποιοτικές υπηρεσίες. Κάνοντας «ριζικό λίφτινγκ» στο γερασμένο ΕΣΥ, επενδύοντας ως κράτος σε προσωπικό, καλύπτοντας τις τεράστιες ελλείψεις. Με το φιλότιμο γιατρών και νοσηλευτών, χωρίς κονδύλια ή φορτώνοντας τις δαπάνες σε ξένες πλάτες, δεν δείχνεις κοινωνικό πρόσωπο. Δείχνεις μια απρόσωπη πολιτική που στόχο έχει να εντυπωσιάσει παρά να προσφέρει ουσιαστικό έργο.

Γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, την Κυριακή 2 Ιουλίου