Αύριο ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο – «σκούπα» του υπουργείου Υγείας, που περιλαμβάνει όλα τα προαπαιτούμενα για να ολοκληρωθεί η τρίτη αξιολόγηση. Ο ρόλος της «σκούπας» είναι να καθαρίσει άμεσα ό,τι μαζεύτηκε το τελευταίο διάστημα: εκκρεμότητες, λάθη, προχειροδουλειές, αναβλητικότητα, ανικανότητα. Στην περίπτωση του τομέα της Υγείας, τα συσσωρευμένα είναι πολλά, η πίεση του χρόνου ασφυκτική, επομένως θα «καθαρίσουμε»… όσα βλέπει η πεθερά. Και αυτά, μάλιστα, θα τα τακτοποιήσουμε με τον τρόπο που έχουμε μάθει όλα αυτά τα χρόνια: μέσω επιτροπών.
Διαβάζοντας κανείς τα όσα προβλέπονται για την αξιολόγηση των καινοτόμων φαρμάκων παθαίνει ένα… επιτροπικό σοκ! Καταρχάς συστήνεται στο υπουργείο Υγείας η Επιτροπή Αξιολόγησης και Αποζημίωσης Φαρμακευτικών Προϊόντων Ανθρώπινης Χρήσης, η οποία και θα αξιολογεί ποια φάρμακα θα αποζημιώνονται και ποια όχι. Η επιτροπή αυτή θα αποτελείται από 11 τακτικά μέλη με σχετική επιστημονική κατάρτιση και επαγγελματική εμπειρία. Τα 11 αυτά μέλη θα «συνοδεύουν» και 10 γραμματείς οι οποίοι, επίσης, θα πρέπει να είναι σχετικοί με τον χώρο του φαρμάκου. Κι επειδή 21 καταρτισμένα μέλη δεν είναι ποτέ αρκετά, εξωτερικοί εμπειρογνώμονες, αξιολογητές, πανεπιστημιακοί και ερευνητές θα συμβάλλουν ώστε να επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Και το επιτροπικό σοκ, φυσικά, δεν θα μπορούσε να τελειώσει εδώ. Η Επιτροπή Αξιολόγησης θα συνεργάζεται στενά με την, επίσης, νεοσυσταθείσα Επιτροπή Διαπραγμάτευσης Τιμών Φαρμάκων, η οποία θα διαπραγματεύεται τις τιμές των φαρμακευτικών προϊόντων που κατάφεραν να περάσουν την αξιολόγηση και θα προτείνει τιμή αποζημίωσης. Η Επιτροπή Διαπραγμάτευσης θα αποτελείται από 9 μέλη, 5 εκ των οποίων ορίζονται από τον υπουργό Υγείας, και όλοι γενικά απαιτείται να έχουν σχετική εμπειρία και εκπαίδευση.
Και το κερασάκι όλων αυτών; Ο υπουργός Υγείας μπορεί να ανανεώσει τη θητεία κάποιων μελών, μπορεί και όχι. Μπορεί να διακόψει πρόωρα τη θητεία τους αν κατά τη γνώμη του υπάρχει σοβαρός λόγος. Αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι το γεγονός πως συστήνονται τόσες επιτροπές, για να καταλήξουμε στο ότι ο υπουργός θα έχει την τελική απόφαση και θα μπορεί να απορρίψει οποιαδήποτε γνωμοδότηση ή εισήγηση των παραπάνω μελών.
Η επιτροπολαγνεία μας έχει καταστρέψει όλα αυτά τα χρόνια. Παρόλα αυτά, επιμένουμε να δυσχεραίνουμε με κάθε δυνατό τρόπο τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, ακόμη και όταν οι αποφάσεις αυτές αφορούν την υγεία των πολιτών. Οι νέες θεραπείες καθυστερούσαν να έρθουν στη χώρα μας, τόσο για οικονομικούς, όσο και για γραφειοκρατικούς λόγους. Τώρα, τα πράγματα μοιάζουν να γίνονται ακόμη πιο δύσκολα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πρόσβαση των ασθενών σε καινοτόμα φάρμακα. Η μάχη των επιτροπών ξεκινάει και, όσο κι αν ο σκοπός των μελών τους είναι ιερός, κανείς δεν εγγυάται ότι θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Γιατί οι καλές προθέσεις και η σκληρή δουλειά ικανών ανθρώπων μπορούν, δυστυχώς, με ευκολία να «παρασυρθούν» από Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες στους διαδρόμους ενός υπουργείου…
Γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος την Κυριακή 14 Ιανουαρίου