Κορδέλα, φτώχεια και φιλότιμο

Το τελευταίο διάστημα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα εγκαινίων των νέων Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤΟΜΥ). Από τη Λάρισα στον Βόλο και από τα Καμίνια στο Κερατσίνι και το Περιστέρι η κορδέλα πάει σύννεφο, όπως και οι δηλώσεις για τις μεγάλες αλλαγές και τα οράματα που υλοποιούνται.

Αν κρατήσουμε τον αρχικό σχεδιασμό του υπουργείου που κάνει λόγο για 239 ΤΟΜΥ σε 65 αστικά κέντρα, τότε μπορούμε να υποθέσουμε πως η κοπή κορδέλας θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση μέχρι και το τέλος της θητείας των υπουργών. Σαφώς και δεν είναι κακό να προβάλλεις ό,τι καινούργιο θα συμβάλει στην καλύτερη περίθαλψη των πολιτών. Κακό είναι να μένεις εκεί και να αγνοείς τα μεγάλα προβλήματα που παραμένουν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και ταλαιπωρούν γιατρούς, νοσηλευτές και ασθενείς.

Από εγκαίνια έχουμε χορτάσει εδώ και χρόνια. Τα ψαλίδια αλλάζουν χέρια, η κορδέλα πάντα σε ετοιμότητα και τα λόγια που συνοδεύουν κάθε τέτοια εκδήλωση παραμένουν σταθερά υποσχόμενα και γεμάτα ελπίδα. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε δει δεκάδες δομές Υγείας που αμέσως μετά τα φλας των εγκαινίων άρχισαν να υπολειτουργούν ή να παλεύουν με τις ελλείψεις και τα προβλήματα. Δεν είναι δύσκολο να ξεκινήσεις κάτι καινούριο. Το δύσκολο είναι να μπορέσεις να το στηρίξεις μακροπρόθεσμα, ώστε να λειτουργεί σωστά και να επιτελεί τον στόχο του.

Και στο παράδειγμα των ΤΟΜΥ τα πράγματα είναι αμφίβολα. Η πρώτη αποτυχία στελέχωσης του θεσμού του οικογενειακού γιατρού, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος, δημιουργεί ανησυχία για το κατά πόσο θα βρεθούν 1.300 γιατροί (γενικής ιατρικής, παθολογίας και παιδιατρικής) που χρειάζονται για να στηρίξουν το εγχείρημα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Τα κίνητρα είναι ελάχιστα, οι εργασιακές συνθήκες δύσκολες, η πίεση του χρόνου μεγάλη και όλα αυτά καθιστούν το όραμα ευάλωτο και δύσκολο στην υλοποίησή του.

Την ίδια ώρα, προσπαθώντας να πλησιάσεις το νέο αυτό όραμα, απομακρύνεσαι από τον «παλιό εφιάλτη» που αφορά τα προβλήματα του ΕΣΥ. Λίστες αναμονής, ράντζα, ελλείψεις, εξαντλημένο προσωπικό αποτελούν μία καθημερινότητα που, όσο κι αν θες, δεν μπορείς να μην την δεις κατάματα. Γιατί την ζεις…

Ανάμεσα στα «εγκαίνια» των τελευταίων ημερών, ήταν και ο εκσυγχρονισμός του φαρμακείου στο Νοσοκομείο Γεννήματα. «Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι το Νοσοκομείο μας συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων Νοσοκομείων της χώρας, πρώτο φαρμακείο στο ΕΣΥ, που υιοθετεί σύγχρονες τεχνολογίες Πληροφορικής για τον αυτοματοποιημένο έλεγχο των χορηγούμενων φαρμάκων, των αποθεμάτων, των εκτελούμενων συνταγών, καθώς και την επιτήρηση της πορείας των φαρμάκων από το ράφι μέχρι τον ασθενή», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η διοίκηση του νοσοκομείου. Κι έχει κάθε λόγο να αισθάνεται περήφανη. Δεν ξέρω κατά πόσο γενικά θα πρέπει να είμαστε περήφανοι, που εν έτει 2018, θεωρείται επίτευγμα ο εκσυγχρονισμός και η χρήση νέων τεχνολογιών στο ΕΣΥ.

Είναι καλό να προχωράμε μπροστά, να κάνουμε βήματα προόδου. Απλά τα βήματα πρέπει να είναι ουσιαστικά, μελετημένα και να μην στοχεύουν μόνο στον εντυπωσιασμό. Μια κορδέλα δεν φέρνει την Άνοιξη στο… σταθερά χειμωνιάτικο τοπίο του συστήματος Υγείας…

Γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, την Κυριακή 11 Μαρτίου