Πριν από δύο χρόνια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτήρισε για πρώτη φορά ως «πανδημία» την επιδημία covid-19 , παρακινώντας τις χώρες να δράσουν.
Δύο χρόνια αργότερα, εξαιτίας της πανδημίας έχουν πεθάνει επισήμως 6 εκατομμύρια άνθρωποι, ή 18 εκατομμύρια, σύμφωνα με έρευνα στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet. Ο ΠΟΥ εξακολουθεί να τονίζει ότι έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου έξι εβδομάδες νωρίτερα, καταγγέλλοντας ότι ελάχιστοι τότε τον έλαβαν υπ’ όψιν.
Πράγματι, στις 30 Ιανουαρίου 2020 ο ΠΟΥ είχε κηρύξει «επείγουσα κατάσταση για τη δημόσια υγεία διεθνούς εμβέλειας» (PHEIC), σε ένα χρονικό σημείο κατά το οποίο δεν είχαν καταγραφεί ακόμα νεκροί από τον κορονοϊό εκτός Κίνας, και λιγότερες από 100 μολύνσεις είχαν εντοπιστεί στον υπόλοιπο κόσμο.
Ωστόσο, αν και πρόκειται για το υψηλότερο επίπεδο προειδοποίησης του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού, η διατύπωση ήταν πολύ τεχνική για να γίνει κατανοητή από το ευρύ κοινό. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότερες χώρες συνειδητοποίησαν το πραγματικό μέγεθος του κινδύνου στις 11 Μαρτίου 2020. Μια καθυστέρηση που εξακολουθεί να εξοργίζει τον ΠΟΥ.
Σύμφωνα με τον Μάικλ Ράιαν, επικεφαλής της υπηρεσίας του ΠΟΥ για τις έκτακτες καταστάσεις, «η προειδοποίηση του Ιανουαρίου ήταν πολύ πιο σημαντική από την ανακοίνωση του Μαρτίου… Οι άνθρωποι δεν άκουγαν. Κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου, και οι άνθρωποι δεν αντιδρούσαν».
Ο ΠΟΥ ενοχλήθηκε ακόμη περισσότερο από την έλλειψη αντίδρασης των κρατών, κυρίως επειδή ο ίδιος επικρίθηκε για λανθασμένη διαχείριση κατά την αρχή της κρίσης. Συγκεκριμένα, κάποιες χώρες επέκριναν τον ΠΟΥ ότι καθυστέρησε να αναγνωρίσει ότι ο κορονοϊός μπορεί να μεταδοθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο, καταλογίζοντάς του κυρίως ότι δίστασε να κηρύξει υγειονομικό συναγερμό.
Δύο χρόνια αργότερα, η Μαρία Βαν Κέρκοβ, επικεφαλής της αντιμετώπισης της covid-19 από τον ΠΟΥ, δεν κρύβει την αγανάκτησή της για τη λάθος εκτίμηση των χωρών: «Θα ξανασυμβεί! Πότε, αλήθεια, θα μάθουμε;», αναρωτήθηκε.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ