Δύο παράλληλοι κόσμοι…

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η διαφορά της εικόνας που έχουν πάντα για το ίδιο θέμα κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, «εργοδότες» και εργαζόμενοι. Μπορεί να ισχύει το «κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις», αλλά στην περίπτωση της πολιτικής, μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους.

Πριν από λίγες ημέρες, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, μίλησε στο ΑΠΕ και παραδέχτηκε, μεταξύ άλλων, πως η καθημερινότητα στο ΕΣΥ, ιδιαίτερα στα μεγάλα τριτοβάθμια νοσοκομεία που σηκώνουν το κύριο βάρος της εφημερίας στα αστικά κέντρα, εξακολουθεί να είναι δύσκολη αλλά σε καμιά περίπτωση επικίνδυνη. «Οι ελλείψεις και τα προβλήματα στην Υγεία ήταν και θα είναι πάντα ένα «αγαπημένο θέμα» δημοσιογραφικής προβολής», είπε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας πως το ΕΣΥ, παρά τις «Κασσάνδρες» που διαρκώς «προφητεύουν» την κατάρρευσή του, χάρις στην υπερπροσπάθεια του προσωπικού και χάρις στη σοβαρή λειτουργική υποστήριξη που έχει δεχθεί αυτά τα χρόνια, εξακολουθεί να είναι όρθιο, αξιόπιστο και κυρίως προσβάσιμο σε όλους, χωρίς διακρίσεις.

Την ίδια ώρα, η ΠΟΕΔΗΝ δίνει στη δημοσιότητα εικόνες από το Αττικό Νοσοκομείο, όπου στις εφημερίες 128 ράντζα «παρελαύνουν» στους διαδρόμους και, μάλιστα, σε κάποια από αυτά βρίσκονται διασωληνωμένοι ασθενείς. Από την άλλη, φωτογραφικό υλικό από το Νοσοκομείο Νίκαιας, δείχνει θάλαμο νοσηλείας στην Ορθοπεδική Κλινική, όπου κατέρρευσε το ταβάνι, τραυματίζοντας τη μητέρα νεαρού ασθενή.

Και το «φωτογραφικό ρεπορτάζ» του… όρθιου και αξιόπιστου ΕΣΥ συνεχίζεται. Η Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας παρουσιάζει στοιχεία για τις ΜΕΘ, που δεν μας ξενίζουν πια, καθώς έχουν παγιωθεί τα τελευταία χρόνια: δύο στα δέκα κρεβάτια ΜΕΘ του ΕΣΥ είναι κλειστά, ενώ λόγω έλλειψης προσωπικού το ποσοστό των κλειστών κλινών ΜΕΘ μπορεί να φτάσει μέχρι και το 35% . Αναλογούν 2,2 νοσηλευτές σε κάθε κλίνη, όταν η αναλογία στην Ευρώπη είναι τουλάχιστον 5 νοσηλευτές, και η αναμονή για μια κλίνη ΜΕΘ είναι τουλάχιστον 24 ώρες.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά το ΕΣΥ. Και δεν μιλάμε για καινούργια προβλήματα, αλλά για ελλείψεις και παραλείψεις ετών. Παρά το γεγονός ότι, προεκλογικά πάντα ο τομέας της υγείας αποτελεί προτεραιότητα για όλα τα κόμματα, στην πράξη η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά κρίσιμη. Και δεν είναι θέμα οπτικής…

Γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος την Κυριακή 18 Νοεμβρίου