Novartis, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί αποπροσανατολισμοί

Η πολιτική συζήτηση των τελευταίων ημερών έχει πάρει τη μορφή ενός τηλεοπτικού πάνελ και περιλαμβάνει λίγο από όλα: τις εξελίξεις στην “Κασσελακειάδα” με λίγο Τάιλερ, λίγα τελεσίγραφα, πολλές κόντρες και υπονοούμενα για τη διαδικασία ανάδειξης νέου προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ, τις “διαρροές” για τις σχέσεις Ανδρουλάκη – Δούκα στο ΠΑΣΟΚ, τα ονόματα που πέφτουν στο τραπέζι για τη διαδοχή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, το σκάνδαλο Novartis, κάτι από Αντώνη Σαμαρά, λίγο από Τσίπρα – κι αύριο μέρα είναι, βλέπουμε…

Μπαίνουν όλα τα παραπάνω στον ίδιο “κουβά”; Σαφώς και όχι. Οι εξελίξεις στο θέμα της Novartis είναι μεγάλης σημασίας και επαναφέρουν την υπόθεση στις σωστές της διαστάσεις: είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο που αφορά την εν λόγω εταιρεία, θα πρέπει να τιμωρηθούν οι ένοχοι (παλιοί και νέοι που ενδέχεται να προκύψουν από τον δεύτερο γύρο), να αποζημιωθεί το δημόσιο και να αποκατασταθεί το όνομα όσων αδίκως (και περιέργως) ενεπλάκησαν και σπιλώθηκαν. Όπως λέει και ο Αντώνης Σαμαράς, η υπόθεση πρέπει να πάει μέχρι τέλους.

Για τη Novartis τον λόγο έχει η δικαιοσύνη, για τα υπόλοιπα οι λάτρεις των διαρροών και όσοι αρέσκονται στο να μετατρέπουν τον πολιτικό διάλογο σε κουτσομπολιό του καφενέ. Η κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρασύρεται από τις πολλαπλές τάσεις αποπροσανατολισμού. Ο χρόνος τρέχει, οι πολίτες αναμένουν.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρακολουθεί στενά και αποκωδικοποιεί τα σημάδια των δημοσκοπήσεων, επαναλαμβάνοντας ανά τακτά χρονικά διαστήματα την εντολή που έδωσε στους υπουργούς του μετά και από το μήνυμα των ευρωεκλογών: προσήλωση, σκληρή δουλειά, έργο. Οι παρελθοντολογίες δεν είναι του παρόντος, και οι μελλοντολογίες θα πρέπει να έχουν ως αφετηρία την καθημερινότητα και τις ανησυχίες των πολιτών. Ό,τι έχει να κάνει με το μέλλον, θα πρέπει να σχετίζεται με ένα πιο στέρεο και αισιόδοξο όραμα για όλους.

Ακρίβεια, στέγαση, ΕΣΥ, αυξήσεις στους μισθούς, επενδύσεις, κυκλοφοριακό σε συνδυασμό με την συνέχιση του εκσυγχρονισμού του κράτους, την ενίσχυση των πάσης φύσεως ελέγχων (φοροδιαφυγή, υπερσυνταγογραφήσεις, υπερτιμολογήσεις κ.α.) είναι τα μικρά και μεγάλα φλέγοντα που πρέπει να προτάσσονται στην ημερήσια ατζέντα.

Ο ουσιαστικός πολιτικός διάλογος είναι με τους πολίτες και την κοινωνία. Και σε αυτόν το διάλογο πρέπει να παραμένει εστιασμένη η κυβέρνηση, συνεχίζοντας το σοβαρό έργο που ξεκίνησε. Σε αυτόν τον διάλογο θα έπρεπε εστιάζουν όλα τα κόμματα, αλλά τι να κάνουμε; Έκαστος στο είδος του…

Του Θεόδουλου Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος