H Πανελλήνια Ομοσπονδία Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (ΠΟΑμΣΚΠ) διοργάνωσε Επιστημονική Ημερίδα το Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017, με θέμα «Πολλαπλή Σκλήρυνση: Πόσο σημαντική για την πάθηση είναι η σχέση Ιατρού-Ασθενή;».
Ομιλητές ήταν οι διακεκριμένοι Δρ. Δ.Δ. Μητσικώστας – Αναπληρωτής Καθηγητής Νευρολογίας ΕΚΠΑ, Δρ. Ιλια Θεοτοκά – Κλινική Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια, στην Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών και το Αιγινήτειο Νοσοκομείο και η Δρ. Χρύσα Χρυσοβιτσάνου – RN, PhD, MSc, MSN, Προϊσταμένη Ειδικών Ιατρείων Αιγινητείου Νοσοκομείου.
Η Ημερίδα απευθυνόταν σε ιατρούς και επαγγελματίες Υγείας που σχετίζονται με την Πολλαπλή Σκλήρυνση, αλλά και σε ασθενείς, με στόχο όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να κατανοήσουν την ανάγκη υιοθέτησης μιας ανθρωποκεντρικής προσέγγισης στην θεραπεία, μέσω μιας ειλικρινούς σχέσης αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
Η πρόεδρος της ΠΟΑμΣΚΠ, κα Βάσω Μαράκα, καλωσόρισε τους προσκεκλημένους και αναφέρθηκε στο γεγονός πως η καλή σχέση Ιατρού – Ασθενή βοηθά στη συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία, κάτι που είναι καθοριστικό στην εξέλιξη της νόσου και στην ποιότητα ζωής των ασθενών με Πολλαπλή Σκλήρυνση.
Στην ομιλία της «Η θεραπευτική σχέση γιατρού- ασθενούς: στο επίκεντρο ο ασθενής και όχι μόνο η ασθένεια», η Δρ. Ίλια Θεοτοκά ανέφερε πως η σχέση Ιατρού – Ασθενούς είναι μία θεραπευτική σχέση που αποτελεί την καρδιά και την τέχνη της Ιατρικής. Η σχέση αυτή αφορά τη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία, και απαιτεί επικοινωνιακές δεξιότητες από την πλευρά του γιατρού. Ποιον κοιτάμε όταν μιλάμε; Ακούμε τον ασθενή; Μπορούμε να αναπτύξουμε ενσυναίσθηση;
Στην παρουσίαση συζητήθηκαν οι γνωσιακές και συναισθηματικές ικανότητες που χρειάζεται να έχουν οι γιατροί, έτσι ώστε να βοηθήσουν τους ασθενείς να καταλάβουν τη φύση της ασθένειας, να μοιραστούν τις ιατρικές αποφάσεις, αλλά και να διευκολύνουν τον ασθενή και την οικογένεια να προσαρμοστεί στην νόσο για να έχει την καλύτερη δυνατή σωματική και ψυχική υγεία.
Για το δύσκολο «Ραντεβού με την Πολλαπλή Σκλήρυνση» μίλησε η Δρ. Χρύσα Χρυσοβιτσάνου. Η στιγμή που το άτομο συναντιέται με την πολλαπλή σκλήρυνση είναι καθοριστική πολλές φορές για το μέλλον του, γι’ αυτό και οφείλουν όλοι οι επαγγελματίες να εκπαιδεύονται σωστά, για να μπορούν να κάνουν αυτή τη δύσκολη στιγμή διαχειρίσιμη.
Η πολλαπλή σκλήρυνση χτυπά την πόρτα στις ζωές κάποιων ατόμων, τα οποία οφείλουν να μάθουν πώς να αποδεχθούν τα νέα δεδομένα και πώς πρέπει να φροντίσουν για την υγεία τους. Το κύριο μέλημά τους είναι η διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, η δημιουργία σωστής θεραπευτικής σχέσης με τη διεπιστημονική ομάδα, η αντιμετώπιση του στρες της διάγνωσης και, φυσικά, η διασφάλιση της καλύτερης ποιότητας υγείας και ζωής στην καθημερινότητά τους.
To placebo αντανακλά τη θετική προσδοκία ενός ασθενή ότι μια θεραπεία θα τον ωφελήσει και το nocebo την αρνητική προσδοκία, ότι μια θεραπεία θα τον βλάψει περισσότερο. Αυτή η προσδοκία υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους όταν παίρνουν μια σημαντική απόφαση και επηρεάζει πολύ την έκβαση της απόφασης, σημείωσε ο Δρ. Μητσικώστας, ο οποίος μίλησε για το Φαινόμενο Placebo και Nocebo στην Πολλαπλή Σκλήρυνση. Στην Ιατρική, το φαινόμενο placebo και nocebo επηρεάζει πολύ την αποτελεσματικότητα μιας θεραπείας. Πρακτικά, το nocebo εκφράζεται με αυξημένες και έντονες ανεπιθύμητες ενέργειες στη θεραπεία. Γνωρίζουμε αρκετά για τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που ελέγχουν αυτή τη προσδοκία, όπως επίσης και για τους παράγοντες που την επηρεάζουν. Η θετική προσδοκία αυξάνει την αποτελεσματικότητα μιας θεραπείας και τη συμμόρφωση του ασθενή, ενώ η αρνητική τη μειώνει πολύ. Το φαινόμενο placebo και nocebo δεν είναι το ίδιο σε όλες τις παθήσεις.
Στις παθήσεις του εγκεφάλου που έχουν μεγάλο ρίσκο αναπηρίας, όπως η πολλαπλή σκλήρυνση, το nocebo είναι μικρό, αλλά στις συμπτωματικές θεραπείες για την ίδια πάθηση, μεγαλώνει πολύ. Ένας άλλος παράγοντας είναι η βαρύτητα της πάθησης. Όσο αυξάνει η αναπηρία, τόσο μικραίνει το nocebo και αυξάνει το placebo, ανέφερε ο Δρ. Μητσικώστας.
Η συν-νοσηρότητα, επίσης, με διαταραχές του συναισθήματος επηρεάζει την αρνητική ή τη θετική προσδοκία ενός ασθενή με πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά και η ίδια η θεραπεία: αν έχει πολλές ανεπιθύμητες ενέργειες, τότε είναι λογικό να επιδεινώνεται η δυσπιστία του ασθενή. Το placebo και nocebo θα πρέπει να συζητιέται με τον ιατρό και τον ασθενή αρκετά, ώστε να αυξάνεται η συμμόρφωση του δεύτερου στη θεραπεία και να μεγιστοποιείται το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η ενημερωτική Ημερίδα έκλεισε με ζωηρή συζήτηση ανάμεσα στους παρευρισκόμενους και τους ομιλητές.