Πρόσφατη δημοσίευση των Carina Marquez και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση JAMA εξέτασε την πιθανή διαφοροποίηση των συμπτωμάτων από Covid-19, σε ασθενείς που είχαν νοσήσει από διαφορετικό στέλεχος, καθώς και τη διάρκεια του θετικού γρήγορου τεστ αντιγόνου.
Όπως σημειώνουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης, και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), πρόκειται για συγχρονική μελέτη που διενεργήθηκε από τον Ιανουάριο του 2021 έως και τον Ιανουάριο 2022 στο San Francisco στην Καλιφόρνια, διαχωρίζοντας τις περιόδους που επικρατούσε η μετάλλαξη Όμικρον ΒΑ.1 (Δεκέμβριος 2021 – Ιανουάριος 2022), προ – Δέλτα (Ιανουάριο 2021 – Μάιο 2021), και μετάλλαξη Δέλτα (Ιούνιο 2021 – Νοέμβριο 2021) και αξιολογώντας τη διάρκεια θετικότητας της γρήγορης δοκιμασίας ανίχνευσης αντιγόνου έναντι του SARS-CoV-2 την περίοδο του Όμικρον ΒΑ.1. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν παιδιά και ενήλικες με θετικό τεστ αντιγόνου Covid-19, ανεξαρτήτου ηλικίας, εμβολιασμού έναντι του SARS-CoV-2 και συμπτωμάτων.
Συνολικά συμμετείχαν 63.277 ασθενείς με μέση ηλικία τα 32 έτη, 12% ήταν κάτω των 12 ετών, 52% γυναίκες και 68,5% λατινικής καταγωγής. 18301 ασθενείς εκδήλωσαν συμπτωματολογία COVID-19, ενώ 4565 ήταν ασυμπτωματικοί με θετικό τεστ αντιγόνου. Κατά τη διάρκεια επικράτησης της υπομετάλλαξης Όμικρον ΒΑ.1, 3.032 από τους 7.283 συμπτωματικούς ασθενείς είχαν θετικό τεστ και παρουσίασαν βήχα και φαρυγγαλγία. Το ποσοστό αυτών των ασθενών ήταν υψηλότερο σε σχέση με την περίοδο προ-Δέλτα, καθώς και κατά τη διάρκεια της παραλλαγής Δέλτα (βήχας 2.044 (67,4%) έναντι 546/1056 (51,3%) για την προ Δέλτα, και 281/468 (60%) για την Δέλτα, φαρυγγαλγία 1316 (43,4%) έναντι 315/1065 (29,6%) για την προ Δέλτα περίοδο και 136/468 (29%) για τη Δέλτα.
Συγκριτικά με τους 1.065 ασθενείς που είχαν θετικό τεστ αντιγόνου στην προ-Δέλτα περίοδο, η ρινική συμφόρηση ήταν πιο συχνή σε 3.032 ασθενείς με θετικό τεστ κατά τη διάρκεια της περιόδου Όμικρον ΒΑ.1 (38,8% έναντι 27,6%), απώλεια όσφρησης και γεύσης (5.3% έναντι 17.2%) και εμπύρετο (30,4% έναντι 34,7%) ήταν λιγότερο συχνές. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της περιόδου Όμικρον, το εμπύρετο ήταν λιγότερο συχνό στους ασθενείς που είχαν λάβει την ενισχυτική δόση του εμβολίου, έναντι των ανεμβολίαστων ασθενών (22,5% έναντι 36,2%), ενώ πυρετός και μυαλγίες ήταν λιγότερο συχνές στους συμμετέχοντες που είχαν λάβει την ενισχυτική δόση έναντι αυτών που είχαν εμβολιαστεί με την βασική σειρά εμβολίων (εμπύρετο: 22,5% έναντι 32,8%, μυαλγίες 26,6% έναντι 34.0%).
Κατά τη διάρκεια επικράτησης της υπομετάλλαξης Όμικρον ΒΑ.1, πέντε ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, 507 από τους 1.613 συμμετέχοντες (31,1%) με COVID-19 ανέφεραν ότι είχαν παρόμοια συμπτωματολογία και 95 άτομα ανέφεραν επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Μεταξύ των θετικών ασθενών, το 80,2% των συμμετεχόντων που ήταν συμπτωματικοί, είχαν θετικό τεστ αντιγόνου μετά από τις πέντε πρώτες ημέρες νόσου.
Συμπερασματικά, σε αυτή την μελέτη παρατηρήθηκε ότι μεταξύ των ασθενών που νόσησαν από Covid-19 την περίοδο επικράτησης της παραλλαγής Όμικρον, τα συμπτώματα λοίμωξης ανωτέρου αναπνευστικού ήταν συχνότερα, συγκριτικά με τις περιόδους πριν και κατά τη διάρκεια της παραλλαγής Δέλτα, με διαφορές μεταξύ των εμβολιασμένων και των ανεμβολίαστων.