Αρχική / Πρόσωπα / Άρθρα / Απόψεις / Κι αν έτσι βρούμε την υγειά μας;

Κι αν έτσι βρούμε την υγειά μας;

Αν μπουν ιδιώτες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας θα “βεβηλώσουν” τον δημόσιο χαρακτήρα του; Θα ιδιωτικοποιηθεί το Σύστημα εις βάρος των πολιτών που θα χάσουν το μέγιστο προνόμιο της δωρεάν υγείας; Θα βρουν οι ιδιώτες την υγειά τους και θα την χάσουμε εμείς;

Ας απαντήσουμε ξεκινώντας αντίστροφα. Όλα αυτά τα χρόνια, το ΕΣΥ χαίρει άκρας υγείας; Έχει τις υποδομές, το προσωπικό, τα μέσα που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο Σύστημα Υγείας μίας Ευρωπαϊκής χώρας; Έχουν οι εργαζόμενοι σε αυτό τις ιδανικές συνθήκες εργασίας;

Κι εμείς οι πολίτες; Έχουμε την υγειά μας τα τελευταία χρόνια; Την έχουμε, μόνο και μόνο γιατί οι γιατροί και οι νοσηλευτές μας δίνουν καθημερινά μάχη με τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, για να κρατήσουν όρθιο το Σύστημα και εμάς μαζί.

Οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ είναι συνέχεια στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τις ελλείψεις και τα προβλήματα που υπάρχουν. Οι πολίτες συνεχώς καταγγέλλουν τις κακές υποδομές, τις τεράστιες λίστες αναμονής, τις αδυναμίες που υπάρχουν να εξυπηρετηθούν στον τόπο διαμονής τους.

Πεθαίνουμε στους δρόμους λόγω των προβλημάτων του ΕΣΥ; Όχι βέβαια. Αντιθέτως, ακόμη και με τις τεράστιες δυσκολίες που υπάρχουν, έχουμε μία αξιοπρεπή περίθαλψη, τις περισσότερες τουλάχιστον φορές. Άλλωστε, το γεγονός ότι αντέξαμε την τεράστια υγειονομική κρίση του κορονοϊού, δείχνει ξεκάθαρα ότι έχουμε τις δυνάμεις.

Ποιος όμως δεν θέλει να βελτιωθούν οι συνθήκες και οι παροχές, να αναβαθμιστούν τα νοσοκομεία, να αντικατασταθούν τα πεπαλαιωμένα μηχανήματα; “Γιατί να είναι κάποιος αντίθετος στην προσπάθεια να παρέχονται καλύτερες υπηρεσίες υγείας, χωρίς να επιβαρύνονται οι ασθενείς;”, αναρωτιέται η Αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Μίνα Γκάγκα, μία σημαντική προσθήκη στο δυναμικό του υπουργείου Υγείας.

Η είσοδος των ιδιωτών στην υγεία μπορεί να συμβάλει στην αναβάθμιση του ΕΣΥ, στην δημιουργία προγραμμάτων πρόληψης, κάτι στο οποίο είμαστε πολύ πίσω, στην πλήρωση δυσαναπλήρωτων κενών, στην επίτευξη του “χρόνιου στόχου” για τη δημιουργία μίας ολοκληρωμένης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και στην αντιμετώπιση γενικά προβλημάτων που βαλτώνουν εδώ και δεκαετίες και χρειάζονται χρόνο και χρήμα για να επιλυθούν.

Ο χρόνος δεν ήταν ποτέ με το μέρος μας και το χρήμα δεν ήταν ποτέ το δυνατό μας σημείο. Επομένως; Γιατί να μην δούμε με καθαρό μάτι και μακριά από αναχρονιστικές πεποιθήσεις και αντιλήψεις, την πιθανότητα να φτιάξουμε όλοι μαζί μία ανταγωνιστική Δημόσια Υγεία προς όφελος των πολιτών;

Του Θεόδουλου Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος

Check Also

Η Πρωτοβάθμια επί… Προσωπικού

Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας μπορεί να άργησε μια μέρα, ή κάποιες δεκαετίες καλύτερα, ωστόσο οφείλουμε …