Το επιδημιολογικό φορτίο υποχωρεί, η κανονικότητα γίνεται όλο και πιο… κανονική και, κάπως έτσι, η σκέψη ότι τέλος της πανδημίας μπορεί να είναι κοντά, δεν μοιάζει πλέον τόσο ουτοπική. Τίποτα, φυσικά, δεν έχει τελειώσει και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι ξεμπερδέψαμε. Είναι το θέμα των μεταλλάξεων, είναι το τοίχος ανοσίας και το ποσοστό των ανεμβολίαστων που θα καθορίσουν την δυναμική ενός ενδεχόμενου νέου κύματος και άλλα πολλά που κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να προβλέψει.
Το σίγουρο είναι πως είμαστε σε καλό δρόμο. Και πως αργά ή γρήγορα θα αφήσουμε πίσω μας αυτή την τεράστια υγειονομική κρίση και θα επιστρέψουμε στα παλιά. Μόνο που αυτή τη φορά τα «παλιά», ειδικά όσον αφορά το κομμάτι της Υγείας, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με εντελώς νέα ματιά. Αυτό επιθυμεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κάτι που θα φανεί και στον ανασχηματισμό.
Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, ανεξαρτήτως χρωμάτων και πεποιθήσεων, μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, το προσωπικό των νοσοκομείων και των εμβολιαστικών κέντρων, τους ήρωες αυτής της πανδημίας που «έβαλαν πλάτη» για να αντέξουμε και να βγούμε νικητές. Αυτούς τους ήρωες θα πρέπει να τους τιμήσουμε με έργα. Το «ευχαριστώ» και η αναγνώριση του έργου τους δεν αρκεί.
Πέραν της αδιαπραγμάτευτης τακτοποίησης των όποιων οικονομικών εκκρεμοτήτων για εφημερίες και υπερωρίες, θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα το μεγάλο έργο για τον εκσυγχρονισμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Αναβάθμιση των δομών, ψηφιοποίηση των συστημάτων, συνέχιση της ενίσχυσής του με το απαραίτητο προσωπικό.
Τίτλοι τύπου «Τριτοκοσμικές συνθήκες στο τάδε νοσοκομείο», «Εικόνες ντροπής την ημέρα της εφημερίας», «Τεράστιες λίστες αναμονής για ένα χειρουργείο» που αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της «ενημερωτικής μας ρουτίνας» τα τελευταία πολλά χρόνια, πρέπει να εξαλειφθούν. Οι ήρωες που τόσο πολύ ευχαριστούμε όλοι μας θα πρέπει να αποκτήσουν ένα αξιοπρεπές περιβάλλον εργασίας, για να προσφέρουν απερίσπαστοι το έργο τους.
Η πανδημία αυτή κάποια στιγμή θα τελειώσει. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι σε κάποιο νέο «αόρατο εχθρό» που μπορεί αναπάντεχα να χτυπήσει και πάλι την πόρτα μας. Είναι όμως και οι εκατοντάδες «ορατοί εχθροί», οι παθήσεις, χρόνιες και μη, που ταλαιπωρούν χιλιάδες ασθενείς καθημερινά και θα πρέπει και αυτοί να αντιμετωπίζονται σε ένα σύγχρονο και ανθρώπινο περιβάλλον.
Του Θεόδουλου Παπαβασιλείου
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος