Ακόμη κι ΕΣΥ μπορείς ν’ αλλάξεις…

Οι συζητήσεις φουντώνουν το τελευταίο διάστημα γύρω από το νομοσχέδιο Γκάγκα και τις γενικότερες αλλαγές που έρχονται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Εργασιακές σχέσεις και δωρεάν υγεία είναι τα δύο βασικά θέματα που “προκαλούν” και, γύρω από αυτά, “χτίζεται” ένας διάλογος για το μέλλον της δημόσιας υγείας.

Να ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με την παρούσα εικόνα των νοσοκομείων της χώρας. Πεπαλαιωμένες υποδομές, ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και εκσυγχρονισμό, αναμονές, φακελάκια. Εξαντλημένοι εργαζόμενοι, αγανακτισμένοι πολίτες, ξυλοδαρμοί στα επείγοντα, αγωνία στις εντατικές και εικόνες καθημερινής τρέλας και αγωνίας, που κάθε άλλο παρά ταιριάζουν σε μία πολιτισμένη χώρα.

Οι παραπάνω περιγραφές είναι αντιπροσωπευτικές του ΕΣΥ τις τελευταίες δεκαετίες. Άρα; Ή δεν θέλαμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα, ή δεν μπορούσαμε. Όποια και αν είναι η εξήγηση, όμως, το γεγονός παραμένει ένα: επιβάλλεται να αλλάξουμε.

Το ιδανικό θα ήταν να είχαμε άφθονα χρήματα ως χώρα, να δίναμε τους ιδανικούς μισθούς ώστε να ήταν θελκτικές οι πολλές κενές θέσεις που υπάρχουν στο ΕΣΥ, για να έρθει κόσμος να δουλέψει σε αυτό, να είχαμε τη δυνατότητα να τα φτιάξουμε όλα από την αρχή για να έχουμε τα σύγχρονα νοσοκομεία που θέλουμε και δικαιούμαστε, να μπορούσαμε να συντάσσουμε προϋπολογισμούς με βάση τα data που έχουμε, για να καλύπτονται πλήρως ανάγκες των ασθενών, και τα λοιπά, και τα λοιπά…

Δεν έχουμε, όμως, άφθονο χρήμα. Και με το δεδομένο αυτό πρέπει να πορευτούμε. Τα 700 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα οποία θα αξιοποιηθούν για τη βελτίωση των κτιριακών υποδομών των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας και την αναβάθμιση των ΤΕΠ, θα δώσουν μία… ανάκαμψη στο σύστημα. Είναι αρκετά τα χρήματα, για να δούμε τις θεαματικές αλλαγές που θέλουμε; Όχι. Αλλά είναι αρκετά για να δούμε σημαντικές αλλαγές, και αυτό θα είναι κάτι… καινοτόμο για το ΕΣΥ.

Τα ποιοτικά κριτήρια που “έρχονται” στα νοσοκομεία είναι επίσης ένα σημαντικό βήμα προς τον εκσυγχρονισμό. Η αξιολόγηση, αλλά και η επιβράβευση, είναι σημαντικά εργαλεία για την επιτυχία. Από ‘κει και πέρα, είναι πολλά ακόμη που πρέπει να γίνουν, τα οποία απαιτούν σχέδιο, οργάνωση και βούληση.

Και εφόσον το ΕΣΥ κρατήσει ακέραιο τον δωρεάν χαρακτήρα του, οι όποιες αντιδράσεις προκύπτουν, θα μοιάζουν πλέον ασήμαντες στους πολίτες, ειδικά όταν βλέπουν στην πράξη ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο.

Του Θεόδουλου Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος