Ένα όνομα δεν φέρνει την άνοιξη…

Αλλαγές, παραιτήσεις, μετονομασίες και υποσχέσεις για ένα πιο… υγιές Σύστημα Υγείας περιλαμβάνονται στο «βασικό» μενού των ημερών, με το ΚΕΕΛΠΝΟ και τον ΕΟΠΥΥ να βρίσκονται στο κέντρο των εξελίξεων.

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός προανήγγειλε στη Βουλή την κατάθεση νομοσχεδίου μέσα στον επόμενο μήνα για τη θεσμική αναδιοργάνωση του ΚΕΕΛΠΝΟ, το οποίο αποτέλεσε ένα συχνό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης τον τελευταίο καιρό μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με επικές μάχες και ατάκες εντός και εκτός Βουλής. Ο υπουργός είπε, μάλιστα, ότι το Κέντρο θα αλλάξει ακόμη και όνομα, ώστε να απεμπλακεί και… τυπικά από το ζοφερό παρελθόν του, κάνοντας λόγο για έναν κύκλο φαυλότητας και αναξιοπιστίας.

Την ίδια ώρα, η παραίτηση του Σωτήρη Μπερσίμη από την προεδρεία του ΕΟΠΥΥ έφερε νέα αναμπουμπούλα στον χώρο της Υγείας. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει βρεθεί αντικαταστάτης, που να δεχτεί την… καυτή πατάτα του Οργανισμού. Και είναι λογικό, δεδομένου ότι έρχονται σύντομα εκλογές και επομένως μιλάμε για καθήκοντα με ημερομηνία λήξης. Το παρασκήνιο είναι, όμως, αυτό που έχει ενδιαφέρον. Οι προσωπικοί λόγοι που επικαλέστηκε ο κ. Μπερσίμης για την παραίτησή του δεν φαίνονται και… τόσο προσωπικοί. Κούρεμα αρμοδιοτήτων, κόντρες και διαφωνίες με την ηγεσία του υπουργείου, κάποιες «λάθος» κινήσεις, έφεραν τη ρήξη και το διαζύγιο.

Και κάπου εδώ θα συνδυάσουμε τα δύο παραπάνω γεγονότα για να καταλήξουμε στο ότι δεν έχουν σημασία τα ονόματα, ούτε οι κομματικές επιλογές, ούτε οι «γενιές» των πολιτικών. Σημασία έχει να υπάρχει σύμπνοια, να υπάρχει όραμα και «καθαρές» πολιτικές για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά. Τι κι αν το ΚΕΕΛΠΝΟ μετονομαστεί σε Νέα Πνοή για παράδειγμα; Αν εμπλακούν στην οργάνωση και διοίκησή του άτομα με ροπή στα σκάνδαλα τα ίδια θα ‘χουμε. Τι κι αν επιλεχθεί νέος πρόεδρος στον ΕΟΠΠΥ; Κι ο κ. Μπερσίμης ήταν επιλογή της κυβέρνησης, από τη γενιά των 40άρηδων και πολλά υποσχόμενος.

Τα θέματα της καταλληλότητας και της εξυγίανσης σχετίζονται με την πολιτική κουλτούρα των τελευταίων δεκαετιών και απέχουν πολύ από την επιφανειακή προσέγγιση που εστιάζει στις «ετικέτες». Και είναι θέματα που έχουν να κάνουν με όλο τον πολιτικό περίγυρο και όχι με ένα όνομα ή μία επιλογή.

Γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, την Κυριακή 21 Οκτωβρίου