Health Update Health Update
της Μαρίας Λυσάνδρου
Σύμφωνα με δημοσίευση των Shen et al, στις 27 Μαρτίου, στο JAMA (Journal of the American Medical Association), πέντε ασθενείς με λοίμωξη COVID-19, οι οποίοι βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση, υποβλήθηκαν σε θεραπεία σε νοσοκομείο του Shenzhen στην Κίνα, λαμβάνοντας μετάγγιση πλάσματος προερχομένου από άτομα που είχαν αναρρώσει από την ιογενή λοίμωξη. Όλοι οι ασθενείς είχαν σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια και λάμβαναν μηχανικό αερισμό, ενώ σε έναν απαιτήθηκε οξυγόνωση με εξωσωματική μεμβράνη (ECMO).
Οι τέσσερις ασθενείς, οι οποίοι δεν εμφάνιζαν καμία συννοσηρότητα, έλαβαν το πλάσμα την 19η-22η ημέρα νοσηλείας. Ο πέμπτος ασθενής, ο οποίος είχε υπέρταση και ανεπάρκεια μιτροειδούς, έλαβε τη μετάγγιση πλάσματος τη 10η ημέρα. Και οι πέντε συνέχιζαν να λαμβάνουν αντιιική θεραπεία, κυρίως με λοπιναβίρη/ριτοναβίρη και ιντερφερόνη. Ωστόσο, η χρήση του πλάσματος φάνηκε να συμβάλλει στην ανάρρωσή τους, με κλινική βελτίωση, αύξηση των αντισωμάτων έναντι του ιού και αρνητικοποίηση για ιικό γενετικό υλικό 1-12 ημέρες μετά τη μετάγγιση.
Αισιοδοξία μεν, συγκρατημένη δε
Όσο αισιόδοξα κι αν φαίνονται τα συμπεράσματα της εν λόγω μελέτης, στην πραγματικότητα οι επιστήμονες παραμένουν συγκρατημένοι: Κατ’ αρχάς, διότι η παρέμβαση δεν αξιολογήθηκε σε τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή συγκριτικά με ομάδα ελέγχου, ενώ, κατά δεύτερον, οι ασθενείς λάμβαναν και άλλες θεραπείες. Επίσης, ο ιδανικός χρόνος χορήγησης παραμένει άγνωστος – αν και η χορήγηση στους ασθενείς που δεν έχουν αναπτύξει χυμική ανοσία στον ιό θεωρείται ότι θα είναι πιο αποτελεσματική.
Επιπλέον, το θετικό στοιχείο εδώ είναι ότι μετάγγιση πλάσματος έχει το πλεονέκτημα ότι περιλαμβάνει και άλλα συστατικά του μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ευεργετικά (γεγονός που είχε παρατηρηθεί με την αναπλήρωση των παραγόντων πήξης στη λοίμωξη από Ebola).
Παρόλα αυτά, στην όλη διαδικασία ένα μεγάλο ερωτηματικό παραμένουν οι ανεπιθύμητες ενέργειες, καθώς και η καταλληλότερη φαρμακοτεχνική μορφή με την οποία θα γίνεται η παρέμβαση.
Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τους ασθενείς που έχουν προσβληθεί από covid-19 να γίνουν δότες πλάσματος, σε κατάλληλο χρονικό διάστημα μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο.
Ένα σημαντικό στοιχείο, τέλος, αποτελεί και το ότι το πλάσμα που λαμβάνεται την παρούσα χρονική περίοδο μπορεί να αποθηκευτεί για χρήση και για ενδεχόμενες μελλοντικές περιόδους έξαρσης του ιού.
