Ιατρικός τουρισμός και πολιτικοί τουρίστες

Ο Ιατρικός τουρισμός έχει μπει δυναμικά στην επικαιρότητα των τελευταίων μηνών. Οι δυνατότητες που έχει η χώρα μας για να αποκτήσει ένα ηγετικό ρόλο στο κομμάτι αυτό, έχουν εντοπιστεί και αναφερθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν. Δυστυχώς, όμως, η απόσταση από τον εντοπισμό, τις αναφορές και τις πιθανότητες, μέχρι τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και τα πρακτικά οφέλη είναι χαοτική, με αποτέλεσμα να χάνονται σημαντικές ευκαιρίες για ανάπτυξη και οικονομική ανάσα.

Κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι έχουν αποδειχτεί άριστοι ρήτορες, που θεωρητικά μπορούν να καταστήσουν τη χώρα μας έναν επίγειο παράδεισο, αλλά όταν έρθει η ώρα των έργων, οι όποιες καλές προθέσεις παγιδεύονται στην κόλαση της πραγματικότητας.

Ο Ιατρικός τουρισμός «παίζει» πολύ τελευταία καθαρά λόγω του Γιώργου Πατούλη. Ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος έχει ξεκινήσει έναν αγώνα δρόμου με στάσεις στη Νέα Υόρκη, το Μόντρεαλ, το Σικάγο και την Ιθάκη – με όλους τους συμβολισμούς που περικλείει το όνομα και η ιστορία του πανέμορφου αυτού νησιού – ώστε να ενημερώσει, να πείσει, να ενεργοποιήσει όλες τις δυνάμεις που μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξή του. Ομογένεια, τοπική αυτοδιοίκηση, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας υγείας, μπορούν με μια καλή συνεργασία και συντονισμένες κινήσεις να πετύχουν πολλά. Όσα δεν έχουμε πετύχει όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Ιατρικός τουρισμός μπορεί να φέρει χρήμα σε μια καταχρεωμένη χώρα. Μπορεί να φέρει θέσεις εργασίας. Μπορεί να κρατήσει το επιστημονικό προσωπικό της Ελλάδας, που έχει αρχίσει εδώ και χρόνια να ψάχνει ένα καλύτερο μέλλον σε χώρες του εξωτερικού, οι οποίες δεν τους «εξουθενώνουν» επαγγελματικά, αλλά αναγνωρίζουν και επιβραβεύουν τις ικανότητές τους.

Οι παράλληλες ενέργειες που γίνονται με την ίδρυση του Διεθνούς Κέντρου Τουρισμού Υγείας και του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Ελλήνων Ιατρών συνθέτουν ένα καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα προώθησης του Ιατρικού τουρισμού, που όμως δυστυχώς χρειάζεται και τη συμβολή του κράτους. Και κάπου εδώ περνάμε στους… τουρίστες της πολιτικής.

Η ανάγκη διαμόρφωσης ενός θεσμικού πλαισίου, τα κίνητρα (φορολογικά και άλλα) που πρέπει να δοθούν για επενδύσεις, αλλά και η ανάγκη για μια καλή συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μπορούν να αποδειχτούν ικανά να μπλοκάρουν ακόμη και το πιο ωφέλιμα για το γενικό καλό οργανωμένα σχέδια.

Το ίδιο «έργο» το ζούμε χρόνια και με τις κλινικές μελέτες. Και σ’ αυτό το κομμάτι χρειάζονται κίνητρα, αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου, αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας. Και παρά το γεγονός ότι όλοι οι πολιτικοί αναγνωρίζουν τα οικονομικά και όχι μόνο οφέλη τους, κανείς δεν τόλμησε ή κανείς δεν μπόρεσε να διορθώσει τα κακώς κείμενα και να προχωρήσουμε.

Ελπίζουμε να μην δούμε τα ίδια και σε αυτήν την προσπάθεια. Είναι κρίμα σημαντικές πρωτοβουλίες του ιδιωτικού τομέα να «χτυπούν» στον… δημόσιο τοίχο της πολιτικής αδιαφορίας ή ανικανότητας. Ο τουρισμός Υγείας χρειάζεται υγιείς πολιτικές. Ικανούς πολιτικούς και όχι τουρίστες της πολιτικής…

Γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, την Κυριακή 4 Ιουνίου